“Wat zal mijn collega daar van denken, dat ik nu buiten loop tijdens mijn pauze of een telefoongesprek? Of dat ik vanaf 16 uur niet meer online was?” Ken je ze, die stemmetjes?
Nu we langere tijd thuis werken, hoor ik van veel mensen dat het lastig blijkt om pauzes te nemen. De grens tussen werktijd en privé tijd vervaagt. Overdag help je een kind met huiswerk en in de avond voel je je soms gedwongen een mail direct te beantwoorden die je binnen ziet komen. Tijdens je werkdag even naar buiten? Dat kan toch niet, gewoon onder werktijd wandelen?
Gevolg is een sluimerend schuldgevoel, waardoor je soms iets niet doet of juist wel doet. Tegen je eigen gevoel of behoefte in. Ik kan tegen je zeggen dat het niet nodig dat je je schuldig voelt, maar helaas laat dit gevoel zich niet zomaar opzij zetten. Dat komt omdat het best ingewikkeld is, dat schuldgevoel. Het kan door diverse oorzaken ontstaan en die zitten vaak diep geworteld in je karakter of gedrag. En we weten allemaal hoe moeilijk het is om gedrag te veranderen! Bovendien zijn het niet allemaal “slechte eigenschappen” die er aan ten grondslag liggen.
Vraag jezelf eens af of één van onderstaande aspecten bij jou meespelen:
-->Praat erover! Check bij de ander (leidinggevende of collega) of die persoon er ook zo over denkt. Bijvoorbeeld over pauzes nemen, hoe staat je leidinggevende daar tegenover in deze tijd van thuiswerken? Op deze manier kom je er achter of deze gedachte alleen in jouw hoofd zit, of dat een ander hier ook een mening over heeft. En laat die collega die in de avond een mail stuurt, weten dat jij niet ’s-avonds werkt. Dan kan je verwachtingen met elkaar afstemmen.
Zorg voor een echte werkplek, of ruim je laptop op, haal de mail van je mobiel, zodat je buiten werktijd niet de neiging krijgt mails te beantwoorden. (voor sommigen is dit geen probleem, maar als je merkt dat dit bij jou zorgt voor continu “aan staan”, dan is het een optie om te doen.)
Indien je iets herkent uit de voorbeelden die hierboven genoemd worden, dan kan het je helpen om daarmee aan de slag te gaan. Dat kritische stemmetje is niet zomaar weg. En het heeft ook tijd nodig om jezelf minstens net zo belangrijk te vinden als de ander. Bespreek het eens met een collega, partner of coach, vraag hulp om dit te gaan veranderen. Dan zal niet alleen je schuldgevoel minder worden, maar je gaat ook beter zorgen voor jezelf en daar is iedereen blij mee, ook je werkgever!
Schuldgevoel heeft te maken met liefde en verantwoordelijkheid. Je verantwoordelijk voelen, voor je werk of voor een ander.
Er is een verschil tussen je schuldig vóelen en schuldig zìjn. Neem dus gerust ook de verantwoordelijkheid voor jezelf!
Reacties :